سرور اختصاصی چیست ؟
میزبانی سایت‌های اینترنتی و سرویس‌های تحت وب به امکانات سخت‌افزاری، نرم‌افزاری و شبکه نیازمند است. به همین منظور راه حل‌های متعددی برای برطرف کردن این نیاز مورد استفاده قرار می‌گیرند.
یکی از این راه حل‌ها، سرورهای اختصاصی یا Dedicated Serverها یا به فارسی «کارساز اختصاصی» هستند. یک سرور اختصاصی کامپیوتری است که دارای تجهیزات مختلف از جمله دیسک سخت پرسرعت، حافظه‌ی با حجم و سرعت و کیفیت بالا، پردازنده یا پردازنده‌هایی با چندین هسته و به طور کلی قطعاتی است که توان کار مداوم و پیوسته بدون ایجاد خرابی و مشکل را داشته باشد.
علاوه بر سرورهای اختصاصی دو نوع دیگر از سرورها، عبارتند از:
- سرورهای اشتراکی یا Shared Host
- سرورهای مجازی یا VPS
سرور اشتراکی چیست ؟
این گونه سرورها در حقیقت یک سرور اختصاصی هستند که امکانات سخت‌افزاری خود را در اختیار چندین مصرف‌کننده قرار می‌دهند. مصرف کنندگان مختلف برای کاهش هزینه، از این گونه میزبانی استفاده می‌کنند. اگر نیاز به منابع سخت‌افزاری سیستم بالا باشد یا نرم‌افزارهای مورد نیاز به گونه‌ای باشد که امکان نصب آن روی سخت‌افزاری با چندین مصرف‌کننده‌ی دیگر فراهم نباشد، سرورهای اشتراکی قابل استفاده نخواهند بود.
سرور مجازی چیست ؟
حد میانه بین سرورهای اختصاصی و سرورهای اشتراکی، سرور مجازی است. در این گونه سرورها، امکانات سخت‌افزاری یک سرور اختصاصی بین تعداد کمتری از کاربران تقسیم‌بندی می‌شود. علاوه بر آن هر کاربر توانایی دارد با استفاده از فناوری‌های مختلف شبیه‌سازی یا کنترل دسترسی، نرم‌افزارهای مورد نیاز خود را روی سرور نصب کند.
مزیت سرورهای مجازی نسبت به سرورهای اشتراکی، امکان نصب نرم‌افزارهای دلخواه و امکان مدیریت بیشتر روی منابع موجود است. عیب این گونه سرورها در مقایسه با سرورهای اشتراکی، نیاز به نیروی خبره یا پشتیبانی فنی در جهت مدیریت نرم‌افزاری و امنیتی سیستم خواهد بود.
مزیت‌های سرور اختصاصی
سرور اختصاصی علاوه بر اینکه امکانات و قدرت سخت‌افزاری بیشتری دارد، در برخی کاربردها مانند مواردی که نیاز به امنیت بسیار بالا وجود دارد، بهترین گزینه است. زیرا مصرف کننده، تنها فردی است که به سخت‌افزار دسترسی دارد و امکان آسیب‌دیدن اطلاعات شخصی در این گونه سرورها به حداقل ممکن می‌رسد.
علاوه بر این به دلیل عدم اشتراک منابع با مشتریان دیگر، امکان مدیریت بهتر توان سیستم و برنامه‌ریزی برای استفاده‌ی بهینه از آن وجود دارد. در یک سرور اشتراکی یا سرور مجازی، استفاده‌ی سنگین کاربران دیگر از سخت‌افزار ممکن است منابع در دسترس را محدود و کند کند.
شیوه‌های خرید سرور اختصاصی
برای در اختیار داشتن یک سرور اختصاصی، سه روش کلی وجود دارد.
- اجاره کردن فضا، سخت‌افزار و شبکه از شرکت‌های ارائه دهنده
- اجاره کردن فضا و شبکه
- تامین شخصی فضا، سخت‌افزار و شبکه
در روش اول تمام منابع مورد نیاز توسط شرکت‌های تخصصی تامین می‌شود. در روش دوم سخت‌افزار به صورت شخصی خریداری می‌شود و در دیتاسنتر( Datacenter ) میزبانی می‌شود. در روش سوم، سخت‌افزار، فضا و شبکه همگی توسط مصرف‌کننده خریداری و تامین می‌گردند.
معمولا روش‌های اول و دوم برای نیازهای مختلف مورد استفاده هستند. زیرا امکانات جانبی مانند سیستم‌های خنک‌کننده، برق اضطراری، فضای پاکیزه و ایزوله، امنیت فیزیکی و حضور متخصص فنی به صورت دائمی پر هزینه و تامین آن‌ها برخی اوقات بسیار مشکل است.
بسته به نیازهای موجود، ممکن است هر یک از حالت‌های فوق، بهترین گزینه به حساب آید.
امکانات نرم‌افزاری سرور اختصاصی
یک سرور اختصاصی، هرگونه سیستم‌عامل، هرگونه وب‌سرور و هرگونه نرم‌افزارهای کاربردی و امنیتی را می‌تواند داشته باشد. بهترین ترکیب از موارد فوق بسته به نیاز مشتری قابل تعیین و فعال‌سازی می‌باشد.
معمولا نسخه‌های سرور از سیستم‌عامل ویندوز یا نسخه‌های مخصوص سرور از لینوکس مانند CentOS، Fedora و Debian برای میزبانی نرم‌افزاری سرورهای اختصاصی به کار گرفته می‌شوند.
بهترین سرور اختصاصی
انتخاب روشی و محلی برای تامین سرور اختصاصی به عوامل متعددی از جمله توان سخت‌افزار، هزینه‌ی ثابت و متغیر، پشتیبانی سخت‌افزاری و نرم‌افزاری و عوامل دیگری مانند امنیت فیزیکی سرور، قدرت شبکه و وجود پشتیبان اطلاعات و پشتیبانی شبکه و انرژی وابسته است.
بنابراین قدم نخست برای انتخاب محلی برای تهیه‌ی سرور اختصاصی، نیازمند تعریف نیازمندی‌های سیستم و سپس یافتن شرکتی که بتواند نیازمندی‌های موجود را پشتیبانی کند می‌باشد.