DNS Server چیست ؟
هر سایت اینترنتی روی سروری( Server ) یا هاستی که به اینترنت متصل است میزبانی میشود. اتصال به هاست یا سرورهای اینترنتی تنها با دانستن IP این سیستمها امکان پذیر است. بنابراین برای اینکه بتوانیم محتوای یک سایت مانند گوگل را مشاهده کنیم، لازم است تا شمارهی IP سرور آن را که شامل چهار عدد مانند 216.239.38.120 میباشد به خاطر بسپاریم.
با توجه به سخت بودن این کار، طراحان شبکهی اینترنت، سیستمی که بتواند این مشکل را حل کند، ابداع کردند. به جای حفظ کردن IP هر سرور یا هاست، کافی است تا نامی به این سیستم اختصاص دهیم. برای مثال نشانی google.com را به 216.239.38.120 اختصاص خواهیم داد.
پایگاه دادهی نامها و IPهای موجود روی اینترنت
تبدیل نامهای اختصاص داده شده به هر هاست نیازمند یک پایگاه دادهی مرکزی است که هر کاربر لازم است پیش از باز کردن سایت مورد نظر خود، ابتدا IP هاست هدف را از این پایگاه داده استخراج کند و سپس با استفاده از IP یافته شده، به سایت مورد نظر متصل شود.
تبدیل نام سایت به نشانی IP یا به عبارت دیگر تبدیل google.com به 216.239.38.120 به صورت خودکار توسط مرورگر با اتصال به پایگاه دادههای نامهای اینترنتی که DNS Server ( Domain Name System Server ) نام دارند انجام میشود.
به دلیل زیاد بودن تعداد سایتهای اینترنتی، تعداد DNS Serverها نیز زیاد هستند. هر کاربر بر اساس منطقهی جغرافیایی که در آن واقع شده به نزدیکترین DNS Server متصل میشود. DNS Serverها میتوانند با یکدیگر ارتباط داشته باشند و یکدیگر را از آخرین ردیفهای ثبت شده در پایگاه دادهی نامهای اینترنتی باخبر کنند.
روش ثبت یک ردیف در DNS Serverها
یکی از مراحل برای راهاندازی سایت، تهیهی یک دامنه یا Domain است. برای اینکه بتوانیم نام دلخواه را برای سایت خود انتخاب کنیم، لازم است تا یک دامنه یا نام اینترنتی را خریداری کنیم. شرکتهای متعددی که هر یک مسئول فروش دامنههایی با پسوندهای مختلف هستند، دامنهها را برای خرید در اختیار شما قرار میدهند. پس از خرید دامنه، لازم است تا IP هاست یا سرور اینترنتی خود را برای فروشندهی دامنه مشخص نماییم تا مخاطبان ما بتوانند در قدم اول به سرویسدهندهی دامنه متصل شوند و در قدم دوم IP هاست ما را بیابند و سایت ما را مشاهده کنند.
زیرساختهای فنی و ارتباطی برای تبدیل نام اینترنتی یا دامنه به IP شامل پروتکلها و استانداردهای متنوعی است ولی با کمک مرورگرهای پیشرفته امروزی و ارتباطات پشت صحنه میان DNS Serverها، تهیهی دامنه و راهاندازی یک سایت جدید به آسانی برای کاربران امکانپذیر شده است.
Load Balancing با کمک DNS Server
سایتهایی که بازدیدکنندگان بسیار زیادی دارند، منابع خود را روی چندین میزبان ابری میزبانی میکنند. مثلا سایتی مثل ویکیپدیا که روزانه دهها میلیون بازدیدکننده دارد، نمیتواند از یک هاست برای پاسخ به این حجم بازدید استفاده کند. با انجام تنظیمات روی سرورهای DNS، هر کاربر بازدیدکننده، به یک هاست جداگانه با یک IP متفاوت هدایت میشود.
استفاده از این روش یک مزیت دیگر هم دارد. اگر هر سرور با مشکلی روبرو شود، کاربران جدید به صورت خودکار به یک سرور دیگر هدایت میشوند تا مشکل فنی آن سرور برطرف شود و دوباره به مدار پاسخگویی برگردد.