فلسفه یونیکس
سیستم عامل یونیکس به عنوان هستهی ابتدایی سیستم عامل لینوکس بر پایهی اصول یا فلسفهای توسعه مییابد که برای نخستین بار توسط کن تامپسون تعریف شد. وی یک پیشرو در دانش رایانه به شمار میرود. او ابداع کنندهی سیستمعامل یونیکس، ابداع کنندهی زبان برنامهنویسی B که والد زبان C است، او همچنین مشارکت کننده در ابداع زبان برنامهنویسی Go در گوگل به شمار میرود. از کارهای قابل توجه کن تامپسون به مشارکت در تعریف UTF-8 و تعریف عبارتهای با قاعده( Regular Expressions ) نیز میتوان اشاره کرد.
یونیکس بر پایهی اصولی برنامهنویسی میشود که اهداف آن عبارتند از: ایجاد کدهایی «ساده»، «کوتاه»، «واضح و آشکار»، «ماژولار» و «قابل توسعه» که امکان تغییر و بهروزرسانی آن توسط افرادی غیر از توسعهدهندگان اصلی فراهم باشد.
فهرست اصول فلسفه یونیکس
- کوچک بودن زیباست
- هر برنامه باید یک کار کوچک را به خوبی انجام دهد
- نمونهی اولیه را هر چه زودتر ایجاد کنید
- قابل حمل بودن را بر کارایی ترجیح دهید
- دادهها را در فایلهای متنی ساده نگهداری کنید
- از قدرت نرمافزار برای بهبود استفاده کنید
- از اسکریپتها برای قدرت و قابلیت حمل استفاده کنید
- از رابطهای کاربری محدودکننده دوری کنید
- هر برنامه را مانند یک فیلتر درست کنید
استفاده از فلسفهی یونیکس در برنامه نویسی
اصول یا فلسفهی یونیکس اصولی هستند که نه تنها در برنامهنویسی یونیکس و لینوکس، و نه تنها در برنامهنویسی سیستمعامل قابل استفاده هستند، بلکه در هنگام برنامهنویسی به هر زبان و با استفاده از هر ابزار و روش راهنمایی خوب برای ایجاد نرمافزارهایی با کیفیت، کارا و قابل توسعه به شمار میروند.