www چیست ؟ تاریخچه و مسیر رشد اینترنت

www مخفف Worldwide Web ( به معنی وب یا شبکه جهانی ) است و از گذشته در ابتدای آدرس سایت‌ها قرار می‌گرفته است. در این نوشته با علت این موضوع و تغییراتی که در گذر زمان برای www رخ داده است آشنا می‌شویم.

www

تاریخچه شبکه جهانی وب

شبکه جهانی وب توسط دانشمند انگلیسی ، تیم برنرز لی (Tim Berners-Lee) در سال ۱۹۸۹ اختراع شد. وی در آن زمان در سرن (CERN) کار می کرد. در ابتدا ، شبکه جهانی وب برای برآوردن نیاز به اشتراک خودکار اطلاعات بین دانشمندان در سراسر جهان ایجاد شد، به طوری که آنها می توانستند داده ها و نتایج آزمایش ها و مطالعات خود را به راحتی با یکدیگر به اشتراک بگذارند.

 

بیش از ۱۷۰۰ دانشمند از بیش از ۱۰۰ کشور، در سرن مشغول به کار بودند. اینترنت و Hypertext در این زمان موجود بودند ، اما هیچ کس فکر نمی کرد که چگونه از اینترنت برای پیوند یا اشتراک یک سند به سند دیگر استفاده کند.

تیم برنرز لی بر سه فناوری اصلی HTML ، URL و HTTP متمرکز شد که  رایانه ها می توانند از یکدیگر درک کنند. بنابراین ، هدف اصلی اختراع WWW تلفیق فن آوری های اخیر رایانه، شبکه های داده و hypertext در یک سیستم اطلاعاتی جهانی کاربر پسند و کارآمد بود.

نحوه شروع اختراع

در مارس ۱۹۸۹ ، تیم برنرز لی ابتکار عمل را به سمت اختراع WWW گرفت و اولین پیشنهاد را برای شبکه جهانی وب نوشت. بعداً ، او پیشنهاد دیگری را در ماه مه ۱۹۹۰ نوشت.

پس از چند ماه ، در نوامبر ۱۹۹۰ ،WWW به عنوان یک پروپوزال مدیریتی به رسمیت شناخته شد. این پروپوزال مفاهیم کلیدی و اصطلاحات تعریف شده مربوط به وب را تشریح کرده بود. در این پروپوزال، توضیحی از «پروژه هایپرتکست» به نام Worldwide Web ارائه شده بود که در آن می توان اسناد ابر متن را توسط مرورگرها مشاهده کرد. پیشنهاد وی شامل سه فناوری اصلی (HTML ، URL و HTTP) بود.

در سال ۱۹۹۰ ، تیم برنرز لی توانست اولین وب سرور و مرورگر را در سرن اجرا کند تا ایده های خود را نشان دهد. او از رایانه NeXT برای تهیه كد برای وب سرور خود استفاده كرد و این یادداشت بر روی آن قرار داد "این دستگاه سرور است. آن را خاموش نکنید !!"

در سال ۱۹۹۱ ، تیم اولین وب سایت و وب سرور جهان را ایجاد کرد. آدرس آن info.cern.ch بود و در رایانه NeXT در CERN  به آدرس http://info.cern.ch/hypertext/WWW/TheProject.html بعنوان اولین آدرس صفحه وب در حال اجرا بود.

این صفحه به اطلاعات مربوط به پروژه WWW و همچنین در مورد سرورهای وب، توضیحات ابر متن و اطلاعات مربوط به ایجاد یک وب سرور پیوند داشت.

وب رشد کرد

پلتفرم رایانه NeXT توسط تعدادی از کاربران قابل دسترسی بود. بعدا، توسعه مرورگر «line-mode» ، که می تواند بر روی هر سیستم اجرا شود ، آغاز شد. در سال ۱۹۹۱، برنر لی نرم‌افزار WWW خود را با مرورگر «line-mode» ، نرم افزار وب سرور و کتابخانه ای برای توسعه دهندگان وب معرفی کرد.

در مارس ۱۹۹۱، نرم افزار WWW در دسترس همكارانی بود كه از رایانه‌های CERN استفاده می كردند. بعد از چند ماه ، در اوت ۱۹۹۱ ، وی نرم افزار WWW را در گروههای خبری اینترنتی معرفی کرد و توجه به این پروژه را در سراسر جهان به خود جلب کرد.

رابط گرافیکی برای اینترنت ، اولین بار در ۶ آگوست ۱۹۹۱ توسط تیم برنرز لی معرفی شد. و در نهایت در ۲۳ اوت ۱۹۹۱ ، در دسترس همگان بود.

جهانی شدن اینترنت

اولین وب سرور در دسامبر ۱۹۹۱ در ایالات متحده به اینترنت آمد. در این زمان ، فقط دو نوع مرورگر وجود داشت. نسخه اصلی توسعه فقط در دستگاه های NeXT و مرورگر «line-mode» موجود بود که نصب و راه اندازی آن بر روی هر سیستم عاملی، آسان و کاربرپسند بود ولی از قدرت کمی برخوردار بود.

برای بهبود بیشتر، برنرز لی از دیگر توسعه‌دهندگان از طریق اینترنت خواست تا در توسعه‌ی آن نقش داشته باشند. بسیاری از توسعه دهندگان مرورگرهایی را برای سیستم X-Window نوشتند. اولین سرور وب‌، خارج از اروپا‌، در سال ۱۹۹۱ در دانشگاه استاندارد در ایالات متحده معرفی شد. در همان سال‌، تنها ده وب سرور شناخته شده در سراسر جهان وجود داشتند.

معرفی مرورگر موزائیک

در اوایل سال ۱۹۹۳ ، مرکز ملی برنامه های رایانه ای رایانه ای (NCSA) اولین نسخه از مرورگر Mosaic خود را معرفی کرد که در محیط X Window System اجرا شد. بعدا، NCSA نسخه‌هایی را برای رایانه‌های شخصی و محیط های مکینتاش منتشر کرد. با معرفی مرورگرهای مدرن در این رایانه‌ها، سرعت رشد WWW به طور چشمگیری افزایش پیدا کرد.

پروژه سرن

سرانجام ، کمیسیون اروپا اولین پروژه وب خود را در همان سال با سرن (به عنوان یکی از شرکای خود) تصویب کرد. در آوریل سال ۱۹۹۳، سرن کد منبع WWW را به صورت رایگان و بدون حق امتیاز در دسترس همگان قرار داد و به این ترتیب آن را به صورت نرم افزاری رایگان قرار داد. رایگان بودن به معنای آن است که شخص حق دارد بدون پرداخت حق الزحمه یا هزینه مجوز از مطالب حق چاپ یا مالکیت معنوی استفاده کند. بنابراین ، سرن به مردم این امکان را داد تا از کد و پروتکل وب به صورت رایگان استفاده کنند. فناوری هایی که برای ایجاد WWW ایجاد شده بودند به منبع آزاد تبدیل شدند تا مردم بتوانند به صورت رایگان از آنها استفاده کنند. سرانجام ، مردم برای تهیه اطلاعات و اهداف مشابه دیگر ، اقدام به طراحی سایت برای مشاغل آنلاین کردند.

در پایان سال ۱۹۹۳ ، بیش از ۵۰۰ وب سرور وجود داشت و WWW  یک درصد از کل ترافیک اینترنت را در اختیار گرفت. در ماه مه ۱۹۹۴ ، نخستین کنفرانس بین المللی گسترده جهانی وب در CERN با حضور حدود ۴۰۰ کاربر و توسعه دهنده برگزار شد و به عنوان «Woodstock of the Web» معروف شد. در همان سال، شرکت های مخابراتی دسترسی به اینترنت را آغاز کردند.

در همان سال، یک کنفرانس دیگر در ایالات متحده برگزار شد که بیش از ۱۰۰۰ نفر در آن شرکت کردند. این سازمان توسط NCSA و کمیته بین المللی تازه تاسیس WWW (IW3C2) تشکیل شد. در پایان سال جاری (۱۹۹۴)، شبکه جهانی وب حدود ۱۰۰۰۰ سرور و ۱۰ میلیون کاربر داشت.

شبکه جهانی وب چگونه کار می کند؟

اکنون ، ما درک کرده‌ایم که WWW مجموعه ای از سایت‌های متصل به اینترنت است تا افراد بتوانند اطلاعات را جستجو و به اشتراک بگذارند. حالا با روش کارکرد وب آشنا می‌شویم:

وب مطابق با فرمت اصلی سرویس دهنده-سرویس دهنده اینترنت مطابق شکل زیر عمل می کند. سرورها در صورت درخواست کاربران ، صفحات وب یا اطلاعات را به رایانه های کاربر در شبکه، ذخیره و انتقال می دهند. وب سرور یک برنامه نرم افزاری است که با استفاده از یک مرورگر به صفحات وب درخواست شده توسط کاربران وب خدمات می دهد. رایانه کاربری که از سرور، اطلاعات را درخواست میکند به عنوان مشتری (client) شناخته می شود. مرورگر ، که بر روی رایانه کاربر نصب شده است، به کاربران امکان می‌دهد اسناد بازیابی شده را مشاهده کنند.

همه وب‌سایت‌ها در سرورهای وب ذخیره می شوند. درست همانطور که شخصی در یک خانه در اجاره زندگی می‌کند ، یک وب‌سایت فضایی را در یک سرور اشغال می کند و در آن ذخیره می شود.

لحظه ای که مرورگر را باز کرده و URL را در نوار آدرس تایپ می‌کنید یا در Google چیزی جستجو می کنید، WWW شروع به کار می کند. سه فناوری اصلی در انتقال اطلاعات (صفحات وب) از سرورها به مشتری (رایانه کاربران) وجود دارد. این فناوری‌ها شامل مرورگرهای Hypertext Language (HTML) ، پروتکل انتقال Hypertext (HTTP) و مرورگرهای وب است.

زبان نشانه گذاری هایپرتکست (HTML)

HTML یک زبان نشانه گذاری استاندارد است که برای ایجاد صفحات وب استفاده می شود. این ساختار صفحات وب را از طریق عناصر HTML یا برچسب ها توضیح می دهد. این برچسب ها برای سازماندهی بخش هایی از مطالب مانند «عنوان»، «پاراگراف»، «جدول»، «تصویر» و موارد دیگر استفاده می شود. هنگامی که یک صفحه وب باز می‌کنید، تگ‌های HTML را نمی‌بینید زیرا مرورگرها تگ‌ها را نشان نمی دهند و از آنها فقط برای ارائه محتوای یک صفحه وب استفاده می‌کنند. به عبارت ساده، از HTML برای نمایش متن ، تصاویر و منابع دیگر از طریق یک مرورگر وب استفاده می‌شود.

مرورگر اینترنت

یک مرورگر وب، برنامه‌ای است که متن ، داده ، تصاویر، فیلم‌ها، انیمیشن و موارد دیگر را نمایش می‌دهد. این نرم‌افزار یک رابط نرم افزاری را فراهم می کند که به شما امکان می دهد روی منابع پیوند داده شده در شبکه جهانی وب کلیک کنید. وقتی برای راه اندازی آن روی نماد مرورگر نصب شده روی رایانه خود دوبار کلیک می کنید ، به Worldwide Web متصل می شوید و می‌توانید Google را جستجو کنید یا URL را در نوار آدرس تایپ کنید.

در ابتدا به دلیل پتانسیل محدود، مرورگرها فقط برای مشاهده اطلاعات مورد استفاده قرار می‌گرفتند. امروز‌، آن‌ها پیشرفته‌تر هستند؛ در کنار مشاهده اطلاعات می توانید از آن‌ها برای ارسال نامه الکترونیکی ، انتقال پرونده‌های چندرسانه ای، استفاده از شبکه‌های اجتماعی و شرکت در گروه‌های بحث و گفتگوی آنلاین و موارد دیگر استفاده کنید. برخی از مرورگرهای رایج شامل Google Chrome ،Mozilla Firefox ، Microsoft Edge ،Safari و موارد دیگر.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *